Van drielandenpunt naar drielandenpunt.

Als je dit zo leest zou je kunnen zeggen dat dan hoef je niet zo ver te fietsen. Maar niets is minder waar. Vanmorgen bij het krieken van onze dag, was het bewolkt buiten. Dit verschijnsel kende wij nog niet. Na een prima ontbijt bij pension Froschloch gingen wij de heuvel af. Gelijk al een mooie downhill gemaakt. We zijn blij dat we niet via deze kant naar het pension moesten rijden, gisteren. Na een kilometer of 6 komen we weer op de route richting Sippenaken. Na een kilometer of 15 gaan we de fout in. In het plaatsje Auel slaan we rechtsaf en we denken dat we op de route goede rijden,maar helaas een colletje van de eerste categorie valt ons ten deel. Na een klim van een 20 minuten denken we toch dat we verkeerd zitten. Toevallig, hoog op de berg zit er een oude man, waar we de weg aanvragen.

Als we door fietsen komen we in het bos terecht en daar zijn geen fietspaden. Dus omkeren maar en bij de kerk naar rechts.... niet vergeten hoor. Wij rechts bij de kerk, maar achteraf gezien hadden we nog iets meer moeten dalen en dan naar rechts moeten gaan. Nu stond er een colletje van de 2de categorie op ons te wachten. Ook deze hebben we meester gemaakt en komen na ongeveer 3 kwartier weer op de goede weg richting Butgenbach. We zullen hier boodschappen halen en daarna door fietsen om in het bos verderop onze lunch te gebruiken. Maar na 2 colletjes, tegenwind en toch iets meer stijgingen dan verwacht stellen we onze verwachting bij. We eten gewoon in Butgenbach.   Het is half een geworden en de supermarkt in Butgenbach wordt vereerd met een bezoek. Een dun gesneden wit met ham wordt meester gemaakt. Naast ons komen nog eens 2 fietsers zitten die een nieuwe route fietsen van Aken naar Luxemburg. Deze gaat over een oude spoorbaan. Op onze reis naar onze eindbestemming pikken we ook hiervan een graantje mee. Al stelt dat niet veel voor. Maar een paar honderd meter. De weg vanuit Butgenbach naar het bos was er een met veel  kaart lezen, verkeerd rijden en een beetje gokken. Maar we zijn er gekomen.

De dag tot nu toe gaat veel heuvel op, onze missers niet meegenomen.

Kelly we krijgen steeds meer respect voor je. Deze heuvels ben jij al een keer over gefietst met mij. En dat zonder morren. Toppie griet. We komen er nu achter dat sommige wel pittig zijn geweest. Als ik terug ben, zal ik de tandwielen voor even natelen van het kleinste blad. Ik heb het gevoel dat ik iets minder te schakelen heb. Ouderdom, psychologisch misschien of toch een mindere conditie. (Aan dat laatste ligt het denk ik niet.)

We rijden door de bossen aan de rand van de Eifel. Mooi gebied, waar je met 40 km per uur downhill een grindpad af kan scheuren. Maar dat vertellen we natuurlijk niet aan het thuisfront.

Het is warm, broeierig en je kan maar beter fietsen dan stilstaan. Dan heb je nog iets aan de rijwind. Bergop komen er nog 2 mensen met een elektrische fietsen voorbij zeilen, maar heuvel af zijn wij toch weer iets sneller. We schieten nog wat bewegende beelden en komen aan bij een café aan de snelweg, voor de beloofde cola. Ik heb lang getwijfeld of we wel goed reden, zeker met wat we vanmorgen hebben mee gemaakt. Maar de afstand tussen het beekje welke we oversteken en het café was verder en er zaten meer klimmen in dan dat ik me kon herinneringen.  Maar de cola smaakte er niet minder om.

Na de cola, weer een downhill, richting een stuwdam. Het ging zo lekker, maar we moeten uiteindelijk de stuwdam over. Dus niet er links vanaf gaan. Dus je begrijpt het al. Na een paar honderd meter volop in de remmen. Eerst 3 keer kijken en zoeken en dan besluiten we weer naar boven te gaan. Klimmen dus. Via Raeren gaan we het bos uit. We gaan richting Plombières, dit ligt vlak bij Sippenaken. Ook hier is het klimmen en dalen geblazen, maar het is wel iets drukker op de weg. Sippenaken wordt pas 3 kilometer voor de plaats aangegeven. Gezien de ervaringen van vandaag toch maar 2 keer gevraagd of we goed rijden.

En ja, we zitten goed. Een prachtige kamer onder in een garage. Douche en toilet een keukentje en een eigen opgang.

Het is nu 22:30 uur geworden en we zitten nog in de tuin het verslag te schrijven.

Vandaag wederom flinke hoeveelheid liters vocht er doorheen gejaagd. Tenslotte was het broeierig weer. 30 graden of meer geweest. Afstand van vandaag inclusief omrijden 118 km. Met een behaalde topsnelheid van 60,4 km per uur. Wist niet dat we zo hard waren gegaan.

We hebben 6 uur en 52 minuten op het zadel gezeten. Bijna dagwerk.

De kamer voor morgen in Leuven besproken bij vrienden op de fiets.

Kostte wat moeite maar de reservering is gemaakt.

A demain.