Op de minuut af.

Het is 08:10 uur in de ochtend en we horen drup... drup... drupppppp druppppp. Jawel het regent. Even later bliksemt het ook nog en het begint te waaien. Het slechte weer heeft zich aangedient. Hoe het precies zit met het bijna eiland, gaat helaas niet door. Met zulk weer gaan we echt niet lopen. We maken wel gebruik van de douches, maar de weg er heen en terug zijn nat. Al is het misschien maar 20 meter lopen. Zeik nat ben je. Maar goed we blijven tot 11 uur op de camping staan en we vragen op zijn Amerikaans/Canadees even waar we naar een shopping mall kunnen gaan. Oftewel we rijden met de camper tot bijna in het informatiekantoortje van de camping. Geen hond die nu wil inchecken. Alleen de hond van de eigenaar wil wel graag uitchecken, maar we konden hem nog net binnen houden.

We gaan richting Cobourg, daar zouden iets van winkels zijn. Winkels ja maar eettenten veel meer. Na de inmiddels bekende Wal-Mart van binnen bekeken te hebben komen we er achter dat het weer droog is geworden. De wereld ziet er dan ook gelijk anders uit. We gaan opzoek naar 2 glasblazer of glas galleries maar op beide adressen is niets te vinden. Ze zijn zeker uit geblazen? Dus via de proviciale weg maar naar Toronto. Een tochtje van 90 kilometer.

We doen er zeker anderhalf uur over. De wegen vlak bij Toronto zijn slecht aan het worden. En daar komt nog eens bij dat de het spits is. We zijn niet alleen op de weg.

We checken in bij een camping ten oosten van Toronto. We moeten even afkicken want er is geen WiFi hier. Maar de holysign M is niet ver weg. Dus zo krenterig als we zijn nemen we een cola voor 1 dollar 15 en doen de refill. Je kan dus nemen wat je wilt. Zo vaak je op kan.