New York by Corry en Ben.

 

Maandag 16 juni 2014

Om kwart over negen vamorgen zitten we al in de shuttle van ons hotel die ons naar de bus brengt. De bus is ook hier wel iets later. 10 minuten later dan de dienstregeling. We hebben nu een chauffeur die niet scheurde maar gewoon normaal de weg bestierde. New York in, denk niet dan je de enige bent. Er zijn er velen. Allemaal moeten en willen ze naar dat eiland Manhattan. Met de bus hoef je je geen zorgen te maken. De buslane is redelijk te berijden en de file is hier minimaal. We halen onze New York City Pass op en nemen nog even een VIP arrangement erbij voor de bus. Dit houdt in dat we niet achter in de rij hoeven te staan, maar gewoon als eerste mee mogen in de bus. We gaan het zien. Maar we gaan eerst te voet naar de Top of the Rocks. In deze hoge wolkenkrabber mag je als publiek komen.
Eerst moet je een kaartje "kopen", afhalen is meer het woord. Op het kaartje staat een tijdzone vermeldt wanneer je naar boven mag. Wij moesten een half uur wachten voordat we door mochten gaan naar de lift. Maar de lift moet nog even wachten. We gaan eerst door de security check heen. 6 man 2 machines alles gaat door de scanner. Daarna via een omweg naar de lift. Ook hier wachten totdat je er in mag. Weer 2 man bij iedere lift.

 We gaan de lift in en schieten door naar boven. Het uitzicht is mooi. Geen tralies maar glasplaten moeten je proberen tegen te houden om er af te springen. Het weer is ook prima. Als we toch een beetje moeten zeuren een beetje heiig. Maar verder geen klagen. Na een half uurtje gaan we weer richting begane grond. We pakken daar de bus. Helaas schiet het niet op. Eigenlijk rijdt hij voor onze planning de verkeerde kant op. Ook moeten we tussentijds nog even overstappen. Het verkeer in de Big Apple is een soort van georganiseerde chaos. Over 100 meter kan je 5 minuten doen, maar ook binnen 30 seconden er al voorbij zijn. Er wordt veel gebouwd in het dorp en de bouw veroorzaakt vaak dubbel parkeren in de stad van bouwverkeer. Dit bevordert de doorstroming niet.

We stappen op 42 nd uit en lopen terug richting 44th street naar de tentoonstelling Body of Bricks. Deze tentoonstelling loopt gelijk op met BodyWorlds. Maar omdat we de laatste 2 jaar geleden in Rotterdam al gezien hebben kiezen we voor de eerste.

De tentoonstelling is gemaakt door een kunstenaar die allemaal Lego steentjes aan elkaar heeft gezet. Het moet een hele klus geweest zijn en er zijn dan ook miljoenen steentjes gebruikt. Hij zal wel kwantumkorting krijgen bij Lego denk ik.  Het zijn voornamelijk sculpturen van mensen, gezichten en bestaande standbeelden. Het is zeker de moeite waard om het gezien te hebben. Dankzij alle 20 controles is het gelukkig goed verlopen. Er staan bij de ingang 2 mensen om je binnen te laten. 3 mensen achter de kassa. 2 mensen bij de roltrap. 8 mensen om je toe te laten tot de verschillende tentoonstellingen. 1 persoon om je binnen te laten. (Hij kon het alleen af dit keer.) 2 mensen lopen er nog rond om te kijken dat je geen video maakt. Aan de uitgang nog 2 personen  die vragen om je naam op een stukje lego te plaatsen en die de kunstenaar dan later in een project gaat gebruiken. In de verplichte doorloop in de winkel staan nog eens 3 mensen en bij de uitgang komen we er nog 1 tegen. Je zou de weg maar kwijt raken. In elk geval raak ik de tel wel kwijt.

We gaan op weg naar de Empire State Building en de SkyRide. Ook hier weer de controles. Het lijkt wel het vliegveld, maar hier mag je de schoenen aanlaten. We halen een kaartje aan de kassa. Het lijkt gelukkig niet druk. Aan de slingers die we moeten lopen te zien kan het nog wel eens druk zijn. De kaartjes voor de SkyRide moeten we binnen halen. Maar dat geeft een probleem. De pas van Ben is verdwenen. Verloren dus. Dan de hele weg maar weer terug lopen. Gelukkig ligt hij ongeveer 100 meter terug op de grond. Op advies van de verkoper van de kaartjes hebben we wel een foto gemaakt van de pasjes waar de nummers op staan. Bij eventuele diefstal of verlies kunnen we een nieuwe gaan halen. Maar dat is wel allemaal omslachtig. De Skyride is een film die je mee neemt over de stad New York. Daarbij bewegen de stoelen op en neer als je bijvoorbeeld naar boven gaat en als je een vrije val maakt. Leuk van opzet, maar het beeld was niet helemaal scherp. Sommige stukken waren wazig in beeld.

Hierna gaan we de gangen door naar de lift voor de Empire State Building. Na 4 keer rondlopen mogen we naar boven. Tot de 80st verdieping. Op deze verdieping is een andere lift die je nog eens 6 etages hoger brengt. Maar je kan ook met de trap. Wij kiezen voor de trap. De rij voor de lift schatten we in op 10 minuten. Op het uitzichtdek is het druk. Echt breed is het niet en dat geeft het gevoel dat het druk is. Het weer is nog steeds prachtig en dat maakt alles toch weer aangenamer zo hoog boven de aardkloot. De weg naar beneden is ook met de trap sneller. Dus we kiezen wederom voor deze optie. De wachttijden voor de lift down to earth daar klagen we niet over. We kunnen bijna gelijk naar beneden

We gaan op zoek naar de bus. Even lastig is het om uit te zoeken waar hij precies stopt. Maar een chauffeur laat ons er op een plek in waar het eigenlijk niet mag. Maar wij zijn geholpen. We rijden naar het zuiden toe. Greenwich Village en door het Financial District naar de pier aan de East side van de rivier. We nemen daar de watertaxi om nog een stukje te varen. Het is de laatste taxi die eindigt Midtown. Voor ons geen probleem, omdat dit vlak bij het busstation is. We wachten 10 minuten en kunnen dan aan boord. Nog steeds prachtig weer dus het is geen straf om buiten te zitten. De tocht gaat via de Brooklyn Bridge richting Statue of Liberty. Door het mooie weer kunnen redelijk wat foto's en video maken.

We stappen uit op pier 79. We gaan opzoek naar het busstation. Maar eerst lopen we nog een winkel binnen om wat eten te kopen. Maar deze winkel heeft een soort lopend buffet staan met allemaal verschillende hapjes en gerechten. We kiezen er voor om wat op te scheppen en het mee te nemen naar ons hotel. Bij het afrekenen wordt er wel gevraagd, meenemen of hier opeten. Hier op eten?  Dat hebben we zelf nog niet bedacht. Dus eten we het hier maar even op. Alles is toch warm. We hebben lekker gegeten.

Nu op weg naar het busstation. Dat was de opzet. We komen aan bij de gate staat er toch een hele rij mensen te wachten. Bus 163 heeft het druk. Zal het lukken om met deze bus mee te gaan? We stappen in de bus en na ons nog 2 mensen en de deur gaat dicht en hij rijdt weg. Geen staanplaatsen in deze bus dus. Dat is balen voor de mensen die nu nog keurig in de rij staan. Hadden wij ook in kunnen staan.
We lopen naar het hotel en nemen maar gelijk koffie mee naar de kamer. Het is tenslotte al 8 uur geworden. Poefff... lange dag dus, 11 uur onderweg geweest.
Morgen weer verder.