|
Omdat we nog een redelijke
middag hebben besluiten we een deel van de “Keppler Track” te lopen.
Deze wandeling loopt langs het meer van Te Anau. Het weer is prachtig
geworden in de tussentijd. Korte broek en T-shirt zijn voldoende. We
hebben het van te voren, thuis, dus verkeerd ingeschat. Het weer is
normaal in deze omgeving regenachtig. Waar hebben we dit aan te danken.
Na een heerlijk broodje warme ham is het nog heerlijk toeven op de
stoeltjes buiten naast de camper. Het is toch januari???? |
|
15 jan. 11 Zaterdag
Normaal is het op zaterdag niet een dag
dat we vroeg ons bed uitkomen. Maar vandaag is dit anders. De wekker
loopt om 6:00 uur af. Toch wel vroeg, maar we hebben een lange dag voor
de boeg. Na de boel te hebben verbouwd, wat yoghurt naar binnen gewerkt
te hebben gaan we om 07:30 richting de Milford Sound. We gaan vroeg weg
om de grote drukte voor te zijn en vanmiddag willen we graag in
Queenstown aankomen. Het was stil op straat. De 120 kilometer lange weg
hebben we voor ons zelf. Dat dachten de dode dieren die op de weg liggen
zeker ook. We komen wel 5 dode dieren tegen. Het is een mooie weg naar
de Milford Sound toe. Een beetje bochtig door de heuvels, dan weer een
over een vlakte rijden. Het is allemaal wel mooi, maar we hebben nu even
geen tijd. |
|
|
De boot vertrekt om 09:00 uur namelijk. Nu
denk je 120 km in 2 ½ uur moet kunnen. Maar als je geluk hebt, of juist
niet, dan moet je nog een kwartier wachten voor de tunnel. Deze tunnel
gaat door het gebergte heen en aan de andere kant is het alleen afdalen
naar de Sound toe. We zijn op tijd. Druk is het niet en let op!!!! Het
regent ook niet. Op een plek waar het 270 dagen per jaar regent komen
wij een keer en wat doet het niet… regenen… Ongekend. We boeken bij de
“Cruize Milford” met onze kortingsbon natuurlijk. Omdat de eerste
vaarten nooit vol zijn, krijg je als passagier een gratis “Muffin”.
Precies waar we op zitten te wachten. Een beetje vet in je maag en dan
nog het water op ook. Maar je bent het niet verplicht te eten. De koffie
en Thee zijn gratis. Ondanks dat het droog is hangen de wolken wel laag.
Dus de toppen van de rotsen van de Sound kunnen we niet zien. We komen
een paar zeehonden tegen, die lekker op de rotsen liggen. |
|
Als we 3/4 de Sound uitvaren richting
oceaan wordt er geroepen dat er dolfijnen voor de boot zwemmen. Met maar
20 man aanboord kunnen we allemaal vooraan kijken. De dolfijnen zwemmen
bijna onder de voorkant van de boot. Dat ze de boot niet raken is een
wonder. In totaal zwemmen er wel 10 rond het schip. Een prachtig
gezicht. Na anderhalf uur komen we weer aan bij de steiger waar we
vertrokken. De sandfly’s ontmoeten ons weer met open “vleugels”. Bij
het wachten op de steiger voor vertrek waren ze al lastig, maar ook bij
terugkomst werden we onthaald. We rijden de 120 kilometer richting Te
Anau weer terug alleen in iets rustiger tempo. We stoppen ook nog bij
een paar bezienswaardigheden, zoals een waterval en de “Mirror Lakes”.
Dit is een meertje met stilstaand water. Het water is glashelder en als
het windstil is kan je de weerspiegeling van de bergen in het meer zien.
Erg komisch is het bordje wat ze in het
water geplaatst hebben. Namelijk “Mirror Lakes” in spiegelbeeld. Door de
weerkaatsing van de tekst in het water wordt de tekst gewoon zichtbaar.
Na een paar tussenstops langs de weg en langs een meer komen we aan in
Queenstown. De zon breekt door en de korte broek gaat aan. De was wordt
even gedraaid en we hebben weer alles schoon.
|
