Canada

Even uitblazen.

Dinsdag 10 juni 2014

Het wordt eentonig, gelukig maar, want het is weer mooi weer. Het was afzien bij de douches. Er was er al één meer dan gisteren. Twee personen die zich aan het verfrissen waren. Na alle gebruikelijke rituelen terug naar de stad. De TomTom hebben we niet nodig. We zijn er al een keer geweest, dus de weg kennen we. Maar niet als ze opeens de hele weg hebben open gelegd. We parkeren bij een grote shopping Mall. Dat is in elk geval gratis en we kunnen eventueel  terug met de bus als we het zat zijn. De wandeling van 3 kwartier kan geen kwaad. We komen aan bij Kingston Glass Studio en Gallery. De oven draait op volle toeren en ze zijn druk bezig om jawel glas te blazen. Op ongeveer 2 meter afstand kijken we mee naar het maken van een vaas. De kleur is orange maar later blijkt dat dit door de hitte komt. Het eindresultaat is zwart. De glasblazer heeft nog tijd voor een praatje en een geintje. Hij werkt gewoon in zijn korte broek en op een paar teenslippers. Moet kunnen .Hij werkt aan een opdracht, welke over een maand in Toronto wordt tentoongesteld. Een zwarte vaas met allemaal uitstekels. Wij vinden hem helemaal niet mooi en dat hebben we hem ook eerlijk verteld. Ze zijn met 2 man bezig  1 persoon constant de pijp in en uit de oven. En blijven draaien natuurlijk. De andere doet de bijkomende zaken zoals blazen en branders pakken etc. Stilstaan is killing. Dan zakt alles al een plumpudding in elkaar. De maten van het product worden constant gemeten met passers en linialen. Geen plastieken gevalletjes, die kan je maar een keer gebruiken. Uiteindelijk wordt de vaas gedompeld in een emmer met koud water. Hierdoor krijgt het een soort krokodillenhuid op de buiten kant van de vaas. Echt heel leuk om van dichtbij eens mee te maken. Na 3 kwartier en nog naar een paar mooie dingen te hebben gekeken gaan we naar de lokale markt die er vandaag is.

De markt is zo lokaal dat er maar 10 kraampjes staan en 4 verkopen allemaal het zelfde. Als je bedenkt dat er in Kingston al 3 ziekenhuizen zijn en rond de 120.000 inwoners, mag je toch wel een grotere markt verwachten. Maar niet getreurd. Op naar de volgende glasartiest.

We rijden vanuit Kingston de Loyalist Parkway af tot aan Picton. Dit is een weg die vlak langs lake Ontario ligt. We hebben dan ook regelmatig zicht op het meer. En omdat we niet om willen rijden, krijgen we nog een veerpont op de koop toe.

We gaan opzoek naar een glass-gallery net buiten Picton. Gelukkig hebben we nu wel  de TomTom. Anders zou het niet te vinden zijn. We komen aan bij een Red Barn. Een grote rode schuur. Hier zijn 3 galeries gehuisvest. Een potterie en een glass gallerie. Het kon ons niet bekoren en waren, mede door de vele muggen welke binnen waren, ook weer snel buiten.

De volgende glasblazer zat in Wellington. Bij in rijden van de straat zijn we er al van overtuigd: dit wordt hem niet. Maar niets in minder waar. Wat als eerste zien is het huis van de glasblazer, maar even verderop zien we zijn atelier. We lopen naar binnen en vinden een paar mooie " presse-papier" . Donker blauw met goud er in verwerkt. Maar voor ons gevoel wel net is te klein. De man heeft alle tijd. Door een stroomstoring is zijn oven 3 uur uitgevallen geweest. Dus hij kan hem voor vandaag niet gebruiken. Als je zo een oven op wilt stoken dan ben je 3 tot 5 dagen verder. Hij heeft wel een paar mooie ontwerpen staan, maar net niet de kleur die we willen hebben. Hij vraagt nog of we nog drie dagen in de buurt zijn, want dan zou hij hem nog kunnen maken voor ons. Maar dat gaat hem dus niet worden. Wel jammer.

Al met al is het nu 5 uur en we rijden maar weer richting camping.

Deze valt te beurt in Brighton aan het Ontario meer.

Morgen naar een bijna eiland!  Hoe dat zit lees je morgen.