Maandag 1 september.

Saumur naar bijna Tours.

Afstand totaal 101 km top snelheid 61,7 km per uur gemiddeld 18,6 km.

De wekker stond om 8:00 uur, maar het was half 8 toen we er al uit gingen. De een was bang dat hij de ander wakker zou maken. Door het omdraaien in onze twijfelaar, door het hoesten of gewoon te bewegen in ons kleine bed. Onze beide benen staken er aan de onderkant een flink stuk uit. Zal wel een leuk gezicht geweest zijn.

Maar ons ontbijt was door onze "dandy" prima verzorgd. We raken aan de praat over hoe kan het ook, fietsen. Nu schijnt er in Saumur jaarlijks een vintage fietstocht te zijn voor fietsen van voor 1958. Hij is een groot fan van vintage,  dat is ook wel duidelijk terug te zien in zijn huis. Hij gaat gelijk de spullen opzoeken. We krijgen de reclame folders, de fietsplaatjes die hij gekocht heeft en de laat krant  zien van de happening.  Hij vind het prachtig om over te vertellen. Dat doet hij in zijn beste Engels met een groot vleugje Frans. We krijgen zelfs de promotie folder van dit jaar mee. Hij zou ons via de mail nog wat toesturen en we hebben hem gelijk de website doorgeven. We hebben de fietsen nog niet helemaal opgetuigd of hij heeft de site al op zijn computer staan.

Even na 9 uur rijden we zijn oprijlaan af. We gaan richting Tours, waar we slapen weten we nog niet. Het wordt geen hotel, maar een chambre d'hotes.  Lijkt ons gezelliger en ook makkelijker. Vaak heb je dan een zitje erbij en wat aanspraak met de locals.

De afdaling richt Saumur van 11% gaat goed. Een top van bijna 62 km per uur. Wel over een paar seconde, maar toch staat hij genoteerd. We rijden om het kasteel in Saumur heen op op de "hoogvlakte" te komen. Hier komen we veel wijngaarden tegen. Alle struiken keurig uitgelijnd en de druiven volgens ons bijna rijp om te kunnen oogsten.  Alleen wij zijn geen kenners. Dat zelfde geldt voor de zonnebloemenvelden. Die zien er heel triest uit. Ze laten allemaal hun kop hangen en zijn helemaal zwart. Geen schoonheid aan. We worden over deze hoogvlakte alle kanten opgestuurd. Een beetje klimmen en dalen, een beetje draaien en keren, maar geen 18% afdaling vandaag. Deze weg is namelijk afgezet. Dat mag niet meer. Negen jaar geleden met Kelly was dit nog een tandenbijter, een remmentester maar dat is verleden tijd. Maar de rit is er niet minder mooi om. We steken een paar keer een rivier over. Dit zijn vooral de zijrivieren van de Loire zolas la Vienne en le Cher.

In Turquant rijden we langs een paar ateliers die in de rotswand zijn gemaakt. Een soort atelier boulevard, maar dan in en langs een bergwand. Ziet er leuk uit, maar we hebben geen tijd en geen plek om ons hier aan over te geven. Een andere keer misschien.

We wijken, zo eigenwijs als we zijn van de route af. We gaan een bezoek brengen aan Chinon. We proberen daar via de plaatselijke VVV een kamer te regelen in Tours.

Chinon een leuke plaats met een citadel, maar met weinig vrije WiFi punten. We zoeken de VVV waar we hopen op een WiFi aansluiting. Dat lukt. Op mijn tablet loggen we in op internet en gaan naar Google. Het duurt even, maar we vinden een paar betaalbare adressen. Bellen dus. Bij de eerste krijgen we nee te horen. Maar de aanhouder wint en ik gooi mijn charmes in de strijd en uiteindelijk ze hebben een kamer, voor 2 nachten met 2 bedden. Maar ze waren het niet gewend, we mogen pas na 18:00 uur komen. Wie zijn wij dan om nee te zeggen?

In Chinon is het inmiddels 1 uur geworden en we gaan opzoek naar een lunch. De winkel ligt gelukkig op de route, al is deze route wel iets vernieuwd. Maar bij een hele grote Centre LeClerc kopen we 3 stokbroden 1 kaas 2 blikjes frisdrank en een pakje koekjes. Daar doen we het voor.

De parkeerplaats is groot genoeg voor 2 eenzame fietsers die op de stoeprand hun broodje willen opeten. We zoeken maar een schaduwplekje op want we zitten de hele dag al in de zon.

 
 

 
     
 

We trappen door richting Huismes en komen de Loire weer tegen. Na een grindpad van een paar kilometer slaan we rechtsaf voor een klein uitstapje richting Rigny-Usse. Hier vinden we een goed onderhouden kasteel. We kijken alleen. Een bezoek zou te veel tijd kosten. Hoewel we pas na 6 uur aan mogen komen. We keren de fietsen en we blijven rechts van de rivier die we al een paar dagen volgen. Het gevoel dat ik tegen de wind in fiets neemt toe. Of zal het vermoeidheid zijn. Ach, hou het gewoon op een combinatie van beide.

Vandaag is het een" Bonjour" dag. Tegen alle fietsers die we tegen komen zeggen we bonjour. En dat zijn er best wel veel.

We bezoeken Vilandry, bekend van zijn kasteel. Hoe verrassend. Hier komen we verrassend veel Engelse tegen. Op een terras nemen we een Big M. Niet de hamburgerketen, maar van Ola de Magnum in het wit.

Na een paar fotomomenten besluiten we onze afwisselende rit af te breken en nemen de afslag richting Joue les Tours. Onze kamer ligt een kilometer af van de route. Maar wat we niet weten is dat er weer een 12% helling om de hoek, ligt te wachten. Helaas moeten we deze wel naar boven nemen. Voor de plaatselijke wielerclub is deze klim een must. Op het moment dat we de kaart even bekijken schieten er zeker 10 wielrenners de heuvel op. Kan je het wel zonder bepakking.

Dus we beginnen met 11% en we eindigen met 11% deze dag!

We staan 4 minuten na 6 op het erf van onze chambre d'hotes.  We worden welkom geheten door de eigenaars. We stellen ons voor en de waterval in het Frans begint te reutelen. En terrecht.  Wat hebben deze mensen een mooie kamer. In een bijgebouw naast hun woning hebben ze 2 kamers gemaakt. Hij, JeanPierre heeft zelf het meeste gedaan. Een mooie badkamer met toilet en (stort)douche. 2 bedden...komt goed uit voor 2 nachten een lekker zitje voor de deur. Een aanrader.

Na een heerlijke stortdouche, toch wel weer een warme dag geweest, fietsen we binnendoor naar een winkelcentrum voor onze maaltijd. We willen graag een pizza bestellen. Helaas eind van het seizoen. Doe dan maar een lasagna bolonaise. Helaas het einde van het seizoen. Wel hebben ze een lasagne met aubergine. Er ligt er maar één in de vitrine, dus ik vraag het is het einde van het seizoen, hebben jullie er wel twee? Dat zal wel lukken. Dus dan doe maar een cola en een cola light. Je raad het al alleen cola light, want het is het einde van het seizoen. Zullen we bij het betalen ook maar zeggen, sorry we hebben geen geld meer, want het  is het einde van het seizoen!

De weg terug naar de kamer is het weer klimmen. De 12% laten we links liggen. We doen hem in 2 keer. Twee keer 6% maar nu ook zonder bepakking.

We zitten tot half 11 in de tuin...lekker rustig...

Voor straks wel te rusten.