New York by Corry en Ben.

 

Dinsdag 17 juni 2014

Weer een dagje New York Manhattan.

Vandaag staan we keurig om 9 uur klaar om met de shuttle mee te gaan die ons naar de bushalte brengt. Het weer wordt twijfelachtig. Ze geven aan dat er 's morgens en 's middags een paar buien zouden kunnen ontstaan. Maar we nemen niet meer mee dan nodig. Geen jas of regenjas dus. De rit naar New York begint al gewoon te worden. We kennen  de nodige stops al. En we weten wanneer hij de snelweg opschiet voor de laatste kilometers over de tijdelijke busbaan. Deze wordt nameljk gecreeerd op de 3de rijbaan die vanuit Town Center komt. Hij wordt afgezet door gele/oranje paaltjes die in het asfalt worden gezet. 'S Avonds zijn ze weer weg en heb je dus weer 3 rijbanen de stad uit. We komen om 10 uur aan en gaan op zoek naar de bus die ons naar het 9/11 memorial brengt. De rit duurt ongeveer een uur en we hebben een gids een uit duizenden. Een gezellige forse Motown Girl. Ze had er zin. Haar naam Q. Haar echte naam is te moeilijk om uit te spreken. Ze noemde iedereen "Honey" . Ze zingt en swingt de hele weg. Heeft voor iedereen een aardig woordje over. Ze vroeg niet om een fooi, maar om een "hug"  to make her day. We zijn niet zo fooierig, maar zij kreeg er een.

We stappen uit op City Hall. Dit is ook het stoppunt voor het 9/11 Memorial Monument. We lopen richting het gedenkcentrum en komen gewoon binnen met onze New York Pass. Op de muren zijn foto's en brieven van vermiste personen en omgekomen mensen. Er worden video's van de opruimwerkzaamheden getoond. Niet van de aanslag zelf. Je kan van de Amerikanen zeggen wat je wilt. Ze zijn eigenwijs en voor ons soms wereld vreemd. Zoals het recht op het verdedigen met een wapen. Je goedendag zeggen en dan niet wachten op je antwoord. Maar ze weten wel hoe ze hun dierbaren die zijn omgekomen te eren. Met veel gevoel " show" en  patriottisme. Alles voor natie en vaderland.

Na de tentoonstelling lopen we naar het memorial punt. 2 gigantische watervallen zijn gemaakt op de fundamenten waar eens de Twin Towers hebben gestaan. Alle namen van de overledenen zijn in een koperen/stalen rand gegraveerd. Maar ook hier weer heel veel politie, security en ander personeel. Alles gaat gemoedelijk op deze plek. De mensen zijn toch wel onder de indruk van het geheel. Maar eerlijk gezegd heeft het ook wel wat.

Het weer laat ons vandaag ook niet in de steek. Het is prachtig weer, zelfs warm en benauwd aan het worden. We verlaten de plek om 12 uur in de middag. Schafttijd voor de bouwvakkers. Ze zitten allemaal keurig hun tijd uit op bankjes, op de stoep. Helmen af en een broodtrommeltje naast hun. Zij die hun broodtrommeltje zijn vergeten staan in de rij bij de Bruger King. Ook wij drinken wat, want er verdampt toch wel veel met dit weer.

We lopen even door het Financiel district en wandelen over het alom bekende Wallstreet. Ook hier is het lunchtime en de bureau boys en girls staan keuring lined up voor de eettentjes die overal staan. Niemand dringt voor en alles gaat ordentelijk. Daar kunnen wij nog van leren in Europa. We lopen letterlijk Wallstreet uit richting East river. We gaan opzoek naar de fietsenverhuur.

Eerst komen we bij de verkeerde aan. We willen namelijk richting Central Park fietsen en de fiets daar achterlaten. We moeten nog 2 blocks verder. Hier vinden we de verhuurder. Er is niemand behalve 2 Nederlanders die graag willen fietsen. We zeggen dat we de fietsen graag in 56 th  street willen achterlaten dan kijkt hij ons aan en vraagt; " Dat is meer dan een uur rijden?"  Met antwoord wij zijn Nederlanders, komt gelijk een glimlach op zijn gezicht. You Dutch Ride everything. We fietsen richting Brooklyn Bridge. De oprit voor deze brug ligt een beetje half in de stad, dus we moeten een stukje terug fietsen. Op de brug heb je in het midden een gecombineerd  fiets- en wandelpad liggen. Ook hier valt op dat de wandelaars en de fietsers zich keurig houden aan hun Lane. Af en toe schiet er wel een wandelaar op het fietsgedeelte, maar van schrik schieten vaak weer terug op hun eigen helft. De brug op en af geeft wel een apart gevoel. De brug veel gezien op de televisie en nu fiets je er overheen. En dan de kick van fietsen in New York. Tijdens het fietsen stoppen we zeer regelmatig voor rood, maar ook niet altijd. Ook fietsen we tegen het verkeer in op de One Ways. Er wordt niet gek naar ons gekeken. Echt  onveilig in het verkeer voelen we ons niet. Het gaat steeds beter. Gewoon slalommen tussen de auto's door. En vooral niet te veel rechts rijden, want het verkeer dat rechts af wilt slaan blokkeert vaak de doorgang voor een fietser.

Bij de 28th straat aangekomen besluiten we even te kijken of Mike nog aanwezig is bij FleuraMetz. Vanaf Broadway fietsen we de 28th street tegen het verkeer in. Na een paar keer op de stoep gefietst te hebben komen we bij FleuraMetz aan. Mike is even de deur uit maar komt zo terug. Dus we hebben maar even gewacht. Mike blijft gelukkig niet lang weg, want we moeten ook aan onze tijd denken. De fietsen hebben we voor 4 uur gehuurd. Ik denk dat Ben de eerste en voorlopig de enige buitenlandse collega is die op de fiets bij FleuraMetz in New York aan komt fietsen. We hebben even de toko op de 28th bekeken en na een overheerlijke slok koud water gaan we richting Central Park. Je loopt tegen een muur aan als je naar buiten gaat, zo benauwd is het op het ogenblik. 31 graden vandaag. Afzien hoor.

We raken gewend aan het verkeer en het gaat voorspoedig richting Central Park. We rijden tot halverwege het park, we moeten terug om de fietsen in te leveren. We moeten een  stukje lopen met de fietsen, maar de hitte slaat dan toe. We krijgen trek in ijs maar dat  moet nog even wachten. Eerst de verhuurder terug vinden. We hadden hem zondag al gezien tenslotte. Gevonden en met ons meerdere mensen. Hier was het druk. Een rij om te verhuren en een rij om terug te brengen. Maar het ijsje komt er aan. Het wordt Yoghurt Ice met M&M's. Een heerlijke verkoeling die we wel verdiend hebben. We hebben nog wat tijd over. Het MoMa museum is vlak bij. Dus op naar de MoMa. Museum of Modern art.  We komen er achter dat dit niet echt onze stijl is. Mensen kunnen onder de indruk zijn van een afbeelding, waar wij niets in zagen. Maar ieder zijn lol.

 
We lopen terug naar de busterminal. Een pittige wandeling met deze hitte en we voelen ons beide als het ware leeglopen.

Niet te moeilijk doen we gaan naar de Big M naast ons hotel.

Een verfrissende duik voor Ben en een bloedhete douche voor Corry en de dag zit er op.
Morgen naar de Gospeltour.