18 September vrijdag
Souspierre
150918 vrijdag Souspierre ***Kees***
Vandaag een prachtige dag gefietst, zowel natuur als het weer. Totaal 103 km gefietst (97 km route + 6 km voor het eten in La Begude de Mazaenc), totaal 1215 hoogtemeters gefietst en 4100cal verstookt. Met een gemiddelde van 19,5 km/ uur en een max van 52,1 km/uur en 5.24 uur op het zadel gezeten. Vanmorgen om 5am wakker geworden van een donderklap en daarna kwam er behoorlijk water van boven, maar de regen was vanmorgen weer gestopt. Verder prima geslapen onder het bloementjes behang, dat zowel op de muren als het plafond was geplakt. Het ontbijt om 8.30am was prima, voldoende brood, veel soorten zelf gemaakte jam, fruit, koffie en plakjes kaas. Prima bodem voor onze fietsdag. We vertrekken bij een mooi zonnetje met wat wolkjes en bij een temp van rond de 15 graden, wel gestart met een windjack aan. Het eerste stuk zijn de klimmen beperkt want we rijden in het brede Rhônedal. Met de GPS rijden we prima dwars door de grotere plaats Romans sur Isere, terug zal het wel even zoeken worden want werijden veel één richting wegen. Nadat we de rivier de Isere zijn over gegaan rijden we weer oprustige D wegen richting Chabeuil waar we op een terrasje in de zon heerlijk koffie hebben gedronken. Onderweg bij lager gelegen delen op de weg regelmatig modder en stenen, weggespoeld door het slechte weer de afgelopen dagen hier. De windjacks kunnen uit en met het klimwerk daarna gaat het prima met een temp van rond de 20 graden. Regelmatig mooi uitzicht op het Rhônedal, want regelmatig wel een klimmetje. Vlak voor Crest bij een super een stokbrood met ham gescoord en op een hoge stoeprand in de zon "meester" gemaakt. In Crest de burcht boven op de berg vastgelegd op foto. Bij Aouste gaan we de rivier de Drome over komen we op heel rustige wegen in prachtige natuur, maar daar moet je wel wat voor doen! Regelmatig klimmen tussen de bomen, langs steile rotsen, wegen met haarspeldbochten en door kleine tunnels, regelmatig foto's gemaakt en enkele plekken komen mij van 20 jaar geleden toch bekend voor. In Saou vinden we een terras voor een frisdrank (cola is niet verkrijg-baar), daar raken we aan de praat met een Nederlander op de racefiets. Hij kent de buurt goed,komt hier regelmatig en maakt tochten op zijn fiets. Op het terras wordt het met 10 mensen in zo'n dorp nog druk. De waterstraal in het waterpunt in het dorp wordt ook gebruikt door fietsers om hun bidon bij te vullen. Het wordt weer tijd om het laatste gedeelte van vandaag te gaan rijden. Veel naar beneden, want het hoogste punt vandaag de Col du Pas de Lauzum op 504 meter ligt al achter ons. Op dat hoogste punt onze prestatie wel even op foto vastgelegd. We passeren Pont de Barret, een overnachting plaats van 20 jaar geleden, de plek herken ik tijdens het fietsen door het dorp maar nu is het alleen een restaurant. Toch nog wat klimmen en dalen en we komen via La Begudede Mazenc in Souspierre aan bij onze besproken chambre d’hotes. De poort van de grote achtertuin wordt door een Nederlands sprekende vrouw opengedaan. We krijgen een mooie ruime kamer op de 1ste verdieping met douche en wc. Na wat gedronken te hebben het vuil van vandaag afgespoeld in de douche, heerlijk nog buiten in de tuin gezeten met de tablet, wat gepraat met de eigenaresse, maar toen de zon even achter de bergenwas verdwenen was een extra fleece wel nodig. De eigenaar heeft voor ons het hotel-restaurant in het vorige dorp gebeld en we kunnen daar in de taverne een hapje eten. Op advies van de chambre d’hotes eigenaar nemen we de weg langs de rivier aan de zuidzijde, mooi pad maar niet terug in het donker. Heerlijk gegeten, maar de cappuccino kan nog niet tippen aan de cappuccino bij de Italiaan in l'Herbrasse. Terug naar de chambre d’hotes en mijn verlichting weigert, met een beetje rommelen aan het knopje krijg ik er later wat licht uit, het rode led lampje van Ben bracht even uitkomst. Hier in de chambre d’hotes in een grote ruimte op de begane grond, met de deuren naar buiten wordt het verslag bijgewerkt. We zitten wel met de fleece aan te werken op de tablets. Op afstand horen we het water in de rivier naar beneden kabbelen en verder niets.18 September ***Ben***
Het worden er 99 plus de kilometers naar de bistro. Ik denk dat we op 108 km uitkomen. Leuke start voor de eerste dag. De details van de rit. 99 kilometer. Hoogste snelheid 56 kilometer. 1215 meter geklommen. 4100 calorieën verbruikt. Vannacht rond half 6 begon het raam te piepen. De wind trok aan en de regen kwam met bakken uit de hemel. Ohjee daar gaat onze fietsdag dacht ik. Om 5 voor half 8 loopt de wekker af. Helaas 20 minuten te vroeg. Het ontbijt wordt pas om half 9 geserveerd. Dus kalm aan en maar even wachten dan. Ontbijt is prima. Kaas stokbrood en diverse soorten zelfgemaakte jam. Er is genoeg. En een kop koffie waar de haren stijf van overeind blijven staan. Bij mij geen probleem, maar een pittige bak is wel. Rond 9 uur laden we onze stalen rossen op. Vandaag voor het eerst met mijn nieuwe fietstassen. Ze zijn wel waterdicht, maar voor mij hoeft dit niet getest te worden. Geloof het zo ook wel. Kees heeft een GPS van de fiets4daagse van Venray te leen. Hij heeft alle routes in de Garmin geplaatst en dit apparaat zal ons de wegwijzen. De kaart hebben we voor de globale route en als back-up. We worden moeiteloos door Romans sur Isere geloosd totdat we een ventweg aan de overkant moeten nemen. En inderdaad de kaart geeft ons de juiste richting aan. In het begin is alles glooiend maar er zitten ook een paar redelijke heuveltopjes bij. Bij Crest stoppen we en wordt de lunch genuttigd bij een Supermarche. Een overheerlijk Frans stokbrood met ham valt ons ten deel. Na Crest wordt het serieus. We fietsen de Col du Pas de Lauzun op. Volgens het boekje krijgen we 3 km 5% stijging over een afstand van 4 km 7% en als toetje 1,2 km 8% op een klim. De beklimming duurt 50 minuten. Soms is het gemiddelde 6 tot 7 km per uur. Wat ben ik blij dat ik een paar andere tandwielen heb laten monteren bij de servicebeurt. Ik gebruik het middelste en het kleinste voorblad, in combinatie met mijn nieuwe achtertandwielen alle combinaties. Door elkaar, na elkaar. Ik trap soms omhoog op de hartbeat die ik voel. Want er moet wel gewerkt worden. Het weer is prachtig. 22 graden met de wind in de rug. Hoe anders zal het nog worden? De dag vliegt om. Kees heeft goed opgelet bij de cursus verkeersregelaar. We fietsen op een doorgaande weg een kilometer of 3 voor onze Chambre d'Hotes. Er komt van rechts vanuit een uitrit een auto aanrijden. Kees weet niet of de dames opletten en wijst zonder er bij na te denken de dames met een handgebaar hun plek. De auto wordt stilgezet en de dames kijken ervan op dat ze eigenlijk stilstaan. Kees kon de reactie van de dames niet zien. Ik rij, zoals gebruikelijk, achter Kees en zie de dames geheel verbouwereerd achter hun stuur zitten. Dus lukt het hem ook in Frankrijk. Ik kon ongehinderd voorbij de uitrit fietsen. We komen rond half 6 bij de Chambre d'Hotes Au Reve Chatoyant. Deze Chambre d'Hotes wordt door 2 Nederlanders gerund. Ziet er allemaal gezellig en ook wel groot uit. Grote tuin en een grote eetzaal. Ze kunnen ongeveer 26 mensen herbergen. Best veel. In de winter zijn ze dicht, rusten ze uit van een hectische zomer denk ik. Vandaag hebben ze 4 gasten. 2 op de fiets...zeker de groene route ... ja hoor zeker. En een echtpaar met de auto, ook Nederlanders. Er wordt niet gekookt voor ons, jammer buiten het seizoen! Maar we kunnen eten bij de plaatselijke bistro. Wel even 4 kilometer fietsen achterom. Op en neer gaat de weg daar. Wordt geen goede start morgen, we fietsen wel via de gewone weg terug naar de route. Het eten is prima een biefstukje voor Ben en een lamspotje voor Kees. Natuurlijk de cappuccino toe. Maar de bereiding gaf toch wel wat problemen. Verkeerde kopjes. Dan de juiste kopjes maar wel weer verkeerde schotels. Oh ja we moeten melkschuimen. Dat is niet goed gegaan. Er zat wel een beetje geschuimd melk op, maar ook net weer niet. En de bak was zo sterk als vanmorgen. Iets met haren die overeind gingen staan. Het is donker geworden en we fietsen terug. Maar de verlichting van de fiets van Kees weigert dienst. Nu had ik al een reserve lampje op mijn fiets, omdat ik dacht dat mijn achterlicht stuk zou zijn. Maar mijn achterlicht doet het gewoon, dus even het lampje overgezet. Waarschijnlijk is de schakelaar van het licht stuk. Platliggend op zijn stuur met een hand de schakelaar omhoog houdend doet de verlichting het wel. Morgen zullen we er even naar kijken.
© BenBen van Velzen Bros Kudelstaart 2023
18 September vrijdag
Souspierre
150918
vrijdag
Souspierre
***Kees***
Vandaag een prachtige dag gefietst, zowel natuur als het weer. Totaal 103 km gefietst (97 km route + 6 km voor het eten in La Begude de Mazaenc), totaal 1215 hoogtemeters gefietst en 4100cal verstookt. Met een gemiddelde van 19,5 km/ uur en een max van 52,1 km/uur en 5.24 uur op het zadel gezeten. Vanmorgen om 5am wakker geworden van een donderklap en daarna kwam er behoorlijk water van boven, maar de regen was vanmorgen weer gestopt. Verder prima geslapen onder het bloementjes behang, dat zowel op de muren als het plafond was geplakt. Het ontbijt om 8.30am was prima, voldoende brood, veel soorten zelf gemaakte jam, fruit, koffie en plakjes kaas. Prima bodem voor onze fietsdag. We vertrekken bij een mooi zonnetje met wat wolkjes en bij een temp van rond de 15 graden, wel gestart met een windjack aan. Het eerste stuk zijn de klimmen beperkt want we rijden in het brede Rhônedal. Met de GPS rijden we prima dwars door de grotere plaats Romans sur Isere, terug zal het wel even zoeken worden want werijden veel één richting wegen. Nadat we de rivier de Isere zijn over gegaan rijden we weer oprustige D wegen richting Chabeuil waar we op een terrasje in de zon heerlijk koffie hebben gedronken. Onderweg bij lager gelegen delen op de weg regelmatig modder en stenen, weggespoeld door het slechte weer de afgelopen dagen hier. De windjacks kunnen uit en met het klimwerk daarna gaat het prima met een temp van rond de 20 graden. Regelmatig mooi uitzicht op het Rhônedal, want regelmatig wel een klimmetje. Vlak voor Crest bij een super een stokbrood met ham gescoord en op een hoge stoeprand in de zon "meester" gemaakt. In Crest de burcht boven op de berg vastgelegd op foto. Bij Aouste gaan we de rivier de Drome over komen we op heel rustige wegen in prachtige natuur, maar daar moet je wel wat voor doen! Regelmatig klimmen tussen de bomen, langs steile rotsen, wegen met haarspeldbochten en door kleine tunnels, regelmatig foto's gemaakt en enkele plekken komen mij van 20 jaar geleden toch bekend voor. In Saou vinden we een terras voor een frisdrank (cola is niet verkrijg-baar), daar raken we aan de praat met een Nederlander op de racefiets. Hij kent de buurt goed,komt hier regelmatig en maakt tochten op zijn fiets. Op het terras wordt het met 10 mensen in zo'n dorp nog druk. De waterstraal in het waterpunt in het dorp wordt ook gebruikt door fietsers om hun bidon bij te vullen. Het wordt weer tijd om het laatste gedeelte van vandaag te gaan rijden. Veel naar beneden, want het hoogste punt vandaag de Col du Pas de Lauzum op 504 meter ligt al achter ons. Op dat hoogste punt onze prestatie wel even op foto vastgelegd. We passeren Pont de Barret, een overnachting plaats van 20 jaar geleden, de plek herken ik tijdens het fietsen door het dorp maar nu is het alleen een restaurant. Toch nog wat klimmen en dalen en we komen via La Begudede Mazenc in Souspierre aan bij onze besproken chambre d’hotes. De poort van de grote achtertuin wordt door een Nederlands sprekende vrouw opengedaan. We krijgen een mooie ruime kamer op de 1ste verdieping met douche en wc. Na wat gedronken te hebben het vuil van vandaag afgespoeld in de douche, heerlijk nog buiten in de tuin gezeten met de tablet, wat gepraat met de eigenaresse, maar toen de zon even achter de bergenwas verdwenen was een extra fleece wel nodig. De eigenaar heeft voor ons het hotel-restaurant in het vorige dorp gebeld en we kunnen daar in de taverne een hapje eten. Op advies van de chambre d’hotes eigenaar nemen we de weg langs de rivier aan de zuidzijde, mooi pad maar niet terug in het donker. Heerlijk gegeten, maar de cappuccino kan nog niet tippen aan de cappuccino bij de Italiaan in l'Herbrasse. Terug naar de chambre d’hotes en mijn verlichting weigert, met een beetje rommelen aan het knopje krijg ik er later wat licht uit, het rode led lampje van Ben bracht even uitkomst. Hier in de chambre d’hotes in een grote ruimte op de begane grond, met de deuren naar buiten wordt het verslag bijgewerkt. We zitten wel met de fleece aan te werken op de tablets. Op afstand horen we het water in de rivier naar beneden kabbelen en verder niets.18 September ***Ben***
Het worden er 99 plus de kilometers naar de bistro. Ik denk dat we op 108 km uitkomen. Leuke start voor de eerste dag. De details van de rit. 99 kilometer. Hoogste snelheid 56 kilometer. 1215 meter geklommen. 4100 calorieën verbruikt. Vannacht rond half 6 begon het raam te piepen. De wind trok aan en de regen kwam met bakken uit de hemel. Ohjee daar gaat onze fietsdag dacht ik. Om 5 voor half 8 loopt de wekker af. Helaas 20 minuten te vroeg. Het ontbijt wordt pas om half 9 geserveerd. Dus kalm aan en maar even wachten dan. Ontbijt is prima. Kaas stokbrood en diverse soorten zelfgemaakte jam. Er is genoeg. En een kop koffie waar de haren stijf van overeind blijven staan. Bij mij geen probleem, maar een pittige bak is wel. Rond 9 uur laden we onze stalen rossen op. Vandaag voor het eerst met mijn nieuwe fietstassen. Ze zijn wel waterdicht, maar voor mij hoeft dit niet getest te worden. Geloof het zo ook wel. Kees heeft een GPS van de fiets4daagse van Venray te leen. Hij heeft alle routes in de Garmin geplaatst en dit apparaat zal ons de wegwijzen. De kaart hebben we voor de globale route en als back-up. We worden moeiteloos door Romans sur Isere geloosd totdat we een ventweg aan de overkant moeten nemen. En inderdaad de kaart geeft ons de juiste richting aan. In het begin is alles glooiend maar er zitten ook een paar redelijke heuveltopjes bij. Bij Crest stoppen we en wordt de lunch genuttigd bij een Supermarche. Een overheerlijk Frans stokbrood met ham valt ons ten deel. Na Crest wordt het serieus. We fietsen de Col du Pas de Lauzun op. Volgens het boekje krijgen we 3 km 5% stijging over een afstand van 4 km 7% en als toetje 1,2 km 8% op een klim. De beklimming duurt 50 minuten. Soms is het gemiddelde 6 tot 7 km per uur. Wat ben ik blij dat ik een paar andere tandwielen heb laten monteren bij de servicebeurt. Ik gebruik het middelste en het kleinste voorblad, in combinatie met mijn nieuwe achtertandwielen alle combinaties. Door elkaar, na elkaar. Ik trap soms omhoog op de hartbeat die ik voel. Want er moet wel gewerkt worden. Het weer is prachtig. 22 graden met de wind in de rug. Hoe anders zal het nog worden? De dag vliegt om. Kees heeft goed opgelet bij de cursus verkeersregelaar. We fietsen op een doorgaande weg een kilometer of 3 voor onze Chambre d'Hotes. Er komt van rechts vanuit een uitrit een auto aanrijden. Kees weet niet of de dames opletten en wijst zonder er bij na te denken de dames met een handgebaar hun plek. De auto wordt stilgezet en de dames kijken ervan op dat ze eigenlijk stilstaan. Kees kon de reactie van de dames niet zien. Ik rij, zoals gebruikelijk, achter Kees en zie de dames geheel verbouwereerd achter hun stuur zitten. Dus lukt het hem ook in Frankrijk. Ik kon ongehinderd voorbij de uitrit fietsen. We komen rond half 6 bij de Chambre d'Hotes Au Reve Chatoyant. Deze Chambre d'Hotes wordt door 2 Nederlanders gerund. Ziet er allemaal gezellig en ook wel groot uit. Grote tuin en een grote eetzaal. Ze kunnen ongeveer 26 mensen herbergen. Best veel. In de winter zijn ze dicht, rusten ze uit van een hectische zomer denk ik. Vandaag hebben ze 4 gasten. 2 op de fiets...zeker de groene route ... ja hoor zeker. En een echtpaar met de auto, ook Nederlanders. Er wordt niet gekookt voor ons, jammer buiten het seizoen! Maar we kunnen eten bij de plaatselijke bistro. Wel even 4 kilometer fietsen achterom. Op en neer gaat de weg daar. Wordt geen goede start morgen, we fietsen wel via de gewone weg terug naar de route. Het eten is prima een biefstukje voor Ben en een lamspotje voor Kees. Natuurlijk de cappuccino toe. Maar de bereiding gaf toch wel wat problemen. Verkeerde kopjes. Dan de juiste kopjes maar wel weer verkeerde schotels. Oh ja we moeten melkschuimen. Dat is niet goed gegaan. Er zat wel een beetje geschuimd melk op, maar ook net weer niet. En de bak was zo sterk als vanmorgen. Iets met haren die overeind gingen staan. Het is donker geworden en we fietsen terug. Maar de verlichting van de fiets van Kees weigert dienst. Nu had ik al een reserve lampje op mijn fiets, omdat ik dacht dat mijn achterlicht stuk zou zijn. Maar mijn achterlicht doet het gewoon, dus even het lampje overgezet. Waarschijnlijk is de schakelaar van het licht stuk. Platliggend op zijn stuur met een hand de schakelaar omhoog houdend doet de verlichting het wel. Morgen zullen we er even naar kijken.
© Lorem Ipsum Dolor
