21 September maandag

Fourques Rondrit

21

september

een

dag

zonder

bepakking

***Ben***

115 km gefietst en 5 uur en 15 minuten op de fiets gezeten. Snelheid minimaal 32 kilometer. Maar toch 3900 kilo calorieën verbrand. En even als extra info bijna 3 liter vocht naar binnen gewerkt. En we gaan voor 197 hoogtemeters. Waar deze vandaan komen??? Zal wel een brug hier en daar zijn. Wind tegen hebben we ook gehad. In het hotel doen we ons te goed aan een prima ontbijt. Er kunnen wel 20 man mee eten. Maar er zijn er maar hooguit 10 gasten. Dus er is genoeg. We rijden een klein stukje terug naar Arles en pakken daar de alom bekende groene route op. We krijgen een paar C wegen voor onze kiezen. Er staan vandaag veel rietpluimen langs de weg. Iets anders dan al die bamboe die we gisteren gezien hebben. De rit is relatief vlak en ons einddoel is de Middellandse Zee. We draaien en keren en komen onderweg de roze flamingo's tegen. We stoppen even en maken een paar foto's van deze vogels. Ze zijn een beetje flets roze, maar als ze hun vleugels uitdoen hebben ze prachtige donkere vleugels. Ze zullen wel verkleurd zijn door de zon. Ook lopen in de Camargue veel paarden vrij rond. De tocht van vandaag gaat helemaal rond de Camargue. Dit natuurgebied met veel moerasland ligt ingeklemd tussen een natuurlijke dijk en de monding van de Rhône. We stoppen in Stes-Maries-de-la- Mer om boodschappen te doen. Brood melk vleeswaren en een appeltje. We eten dit allemaal op al zittend op een bankje en kijkend naar de Middellandse Zee. De zee is rustig haast geen golfslag. Ik zie een oudere dame richting zee gaan en zeg nog tegen Kees; Het is maar goed dat ze bij eb richting zee gaat, dan haalt ze net de vloed. Een half uurtje later kom ik er achter dat de Middellandse Zee haast geen getijden heeft. Dus ze zal het wel halen denk ik. Vanuit Stes-Maries- de-la-Mer loopt een pad naar oostelijke richting van het natuurgebied. Dit pad is de natuurlijke dijk. Helaas is het pad niet van asfalt. Het is een soort schelpen-keien-zandpad. Volgens de kenners zou het te befietsen moeten zijn. Maar na een halve kilometer moet ik al van mijn fiets. Door de wind van de afgelopen dagen zijn er in de luwte achter de bosjes een soort zandduinen ontstaan. Waarvan er een paar op het fietspad liggen. Soms lukt het niet met onze dunne bandjes om er door te komen. Dus moeten we te voet verder. Een voordeel voor ons is dat we de wind in de rug hebben op dit stuk. Wel valt ons op dat er nog veel fietsers en wandelaars gebruik maken van dit pad. Na 25 kilometer stuiteren, hobbelen en butsen komen we weer op normaal asfalt. Een genot om op te rijden. We praten wat over banden en lekke banden. Maar dat is de goden verzoeken. Na 4 kilometer asfalt krijg ik het idee dat mijn voorband leeg loopt. We stoppen op een plekje met schaduw. Geen goed plan. We worden belaagd door muggen. Ik rij wel verder naar een plekje met minder van deze beesten. We halen het voorwiel eruit. De eerste keer dat ik een lekke band krijg met mijn fiets tijdens een vakantie. We halen de binnenband eruit, maar kunnen geen gaatje vinden onder de hoogtezon. Dan maar goed de buitenband nalopen en de reserve binnenband er in doen. We trappen nu flink tegen de wind in. Kees heeft er zin in en ik blijf wel even hangen in zijn achterwiel. Zo fietsen we toch nog rond de 27 kilometer per uur. Na verloop van tijd is het mijn beurt om op kop te gaan. Al liggend op mijn stuur komen we er wel. Gelukkig heb ik vorige week thuis geoefend. Storm tegen gehad vanuit mijn werk naar huis. De weergoden laten ook ons vandaag niet in de steek. De 30 graden wordt gewoon aangetikt aan zee. De Intermarche verkoopt lekkere yoghurt, broodjes en vleeswaren. Dus we maken er een brooddag van. We hoeven nu niet weg om te gaan eten. We plegen nog wat onderhoud aan onze fiets. En de binnenband wordt geplakt. Plakken lijm die niet meer in de nieuwe tube zit. Denk dat hij nieuw is, moest hem nog open prikken, komt er geen lijm uit. Maar met een beetje hulp van mijn broertje.... opgelost Morgen richting Orange ... de weg terug.

150921

maandag

Fourques

***Kees***

Prachtige rondrit gefietst vandaag rond de Camargue, afstand 115 km, 5.15 uur op het zadel gezeten, 3900cal verstookt, 197 hoogtemeters gehad, gemiddeld 21,5 km/uur gefietst, onbe- wolkte zonnige hemel met een zwakke noordenwind en een oplopende temp van 16 naar 30 graden aan zee. De rondrit beginnen we fietsjack aan maar al snel in de korte outfit en vooral op de C-wegen is het rustig fietsen al is het wel opletten geblazen met de vele kuilen en scheuren in het asfalt wegdek. In het begin zijn er nog akkers met wat gewas maar later alleen moeras met wat be- groeiing waar dan wel af en toe wat witte paarden te zien zijn. De weg volgen we eerst naar het plaatsje St-Gilles en gaan daar de Le petit Rhône over. De wegen worden wat beter en het landschap blijft wat verlate akkerbouw, van waar graan moet worden geoogst tot een akker met een meter hoog onkruid. Vlak voor we de rivier overgaan drinken we een kopje koffie bij een kano/ fietsverhuur. Later wordt het landschap prachtig als we door het weidse natuurpark van de Camargue rijden, meer auto's en zelfs bussen met toeristen maar ook veel flamingo's, witte reigers en wat witte paarden. Regelmatig stoppen voor een foto en om het landschap in je op te nemen. In Saintis-Maries-de-la-Mer onze lunch gekocht bij de super in het dorp en deze op de boulevard met uitzicht op de Middellandse Zee opgegeten en van boven een heer- lijke zon met een temp. van 30 graden. Na deze prima stop het wandel-fietspad opgereden dat loopt door het natuurgebied evenwijdig aan de kustlijn. In het begin af en toe lopen, later ook nog een paar keer door het opgewaaid zand over het pad. Het pad is van kiezels, grind gruis en regelmatig kuilen, opletten geblazen, maar ook genieten van deze bijzondere plek. Regelmatig kom je ook andere fietsers en wandelaars tegen. Onderweg over dit 25 km lange pad zie regelmatig flamingo's, witte reigers en zelfs een ijsvogel gespot. Halverwege staat een kleine vuurtoren in het niemandsland van water en vogels. Toen we een paar km weer op as- falt reden kreeg Ben met zijn voorwiel een langzame leegloper. Bij een schaduwplek gestopt,maar voordat we naar de band kunnen kijken worden we zelf bijna lek geprikt door een legioen muggen, snel voorzichtig even verder rijden. Langs de weg in de zon en met een briesje kunnen de muggen ons niet vinden. Geen directe beschadiging van buiten band kunnen vinden, maar waarschijnlijk een snakebite. De materiaalwagen kwam niet dus zelf maar een nieuwe binnenband er in en toen om beurten tegen wind op kop over heel rustige wegen, af en toe een fietser of auto. Regelmatig mooi uitzicht op het natuurgebied. Via de wat druk- kere D570 rijden we Arles weer binnen. Bij de super onze maaltijd gehaald van brood, heer- lijk beleg, melk, yoghurt en fruit. Op het grasveld achter ons terras de fietsen gekuist, zoals de Belgen dat noemen, ketting ge- smeerd en het mini gaatje in de binnenband geplakt. Al het stof van onszelf gespoeld, even mailen en daarna buiten op ons terras heerlijk gegeten met een temp van 23 graden. Het is nu 9pm, donker en het wordt frisser dus zo naar binnen, fietsen op het terras en wat lezen of tv kijken binnen. Fantastische fietsdag gehad zowel natuur als weersomstandigheden en met een unieke gebeurtenis (Ben kreeg z’n 1ste lekke band met deze fiets)