23 September woensdag

Souspierre de terugweg

Souspierre ***Ben***

Gisterenavond zijn we nog even op muggenjacht gegaan. Kees was gestoken. Nadat ik er één dood had gemaakt waar geen bloed uit kwam, wisten we natuurlijk al dat er meer dan één aanwezig was. Na 4 moorden was de 5e je juiste. Sorry Patron, bloedvlekje op de muur. Maar na het tandenpoetsen, kwam Kees er nog een tegen. Die hebben we helaas niet naar het hiernamaals kunnen sturen. De kamer was donker. Tegen het plafond donker rode stof gespannen en het behang was ook donker rood. De mug was in zijn voordeel. 's Nachts hebben we wel het gezoem gehoord. We hebben hem constant weg gejaagd, maar vanmorgen toch een bultje of 5 op mijn been. Of het er een was geweest ik weet het niet. De hotelbaas, le Patron, had het druk. Er waren nog wel 3 andere gasten in het hotel. Tijdens ons ontbijt vragen 2 Japanners of Chinezen om meer ham. Per persoon legt hij namelijk een plak ham neer. Omdat ik blijkbaar aardig in de markt lig komt hij bij mij een praatje maken over het ontbijt. Hij klaagt er over dat mensen zoveel op hun bord leggen en niet opmaken. Dat de ham die eenmaal op tafel ligt, hij niet meer de volgende dag kan gebruiken. Dat de jamcupjes soms worden opengemaakt en dan weer terug worden gelegd. Kees was al aan zijn tweede bak koffie toe en ik had mijn eerste broodje nog niet eens op. Hij ratelde maar door en halverwege was ik het verhaal al kwijt. Maar goed hij was even zijn ei kwijt en ik mocht daarna gaan eten. Gelukkig hebben we geen haast vandaag. Het is maar 68 km. We fietsen Orange in een rechte streep uit. De wind is duidelijk aanwezig en we moeten flink aan de bak. Achteraf merken we dat dit een windkracht 6 was, welke we in ons gezicht kregen. In het dal tussen alle wijnranken door is er weinig beschutting. Door het draaien en keren van de wegen is er wel variatie van de wind. De ene keer schuin tegen, de andere keer vol tegen. Wat een keuze. Maar we klagen niet het is namelijk nog steeds droog. Hoe anders zou het zijn met tegenwind en de regen in je gezicht. Met het plukken van de druiven is het rustiger. Geen files bij de verwerking. We komen nog een paar wijnvelden tegen waar nog niet geplukt is. Soms komen we hele kleine takjes tegen met grote trossen. Het lijkt wel: Hoe zieliger de tak, hoe groter de grape. (grape=tros). Op de weg terug lijkt het wel of het korter is. Het zal komen door de punten van herkenning. Maar tijd die we er overdoen is ruim een uur langer. Een gemiddelde van 16 km over de hele dag genomen. Het laatste deel vanaf Taulignan krijgen we een klim van 8 km met een stijgingspercentage van gemiddeld 5%. De gemiddelde snelheid waarmee ik naar boven fiets is op dit gedeelte 8 tot 9 km per uur. Als je het omgerekend gewoon een uurtje fitness aan het einde van de dag. Maar nu wel met tegenwind. De afdaling gaat ook voorspoedig, alhoewel je soms bij moet trappen om het volle rendement van de afdaling te verkrijgen. We doen nog een paar boodschappen omdat we 's avonds niet er op uit willen om te gaan eten. Eenmaal aangekomen bij onze Chambre d'Hotes krijgen we te horen dat er gekookt gaat worden. We schuiven vanavond gewoon aan. Ons brood geven we af, dat zal morgen niet goed meer zijn. Doe je ding zou ik zeggen. Straks aan tafel, table d'hotes. We hebben wel een andere kamer gekregen. Ook deze ziet er keurig uit. Heerlijk sfeertje heerst hier. Navraag leert ons dat de eigenaren alles zelf verbouwd hebben. Het is een aardige klus geweest en er staan nog meer klussen op de lijst. Een andere oprit naar de ingang toe en de aanpassing aan een Gites. Succes ermee. Morgen de laatste etappe, de koninginnenrit waarschijnlijk.

150923 woensdag

Souspierre ***Kees***

Vandaag wind op de kop met een kracht 5 tot 6 bij een temp. van rond de16 graden, ja dit is wel andere koek dan de voorgaande dagen. De afstand is 67 km geworden, 2400cal verstookt,4.06 uur op de fiets gezeten, daarbij 805 hoogtemeters overwonnen met een gemiddelde van 16,1 km/ uur en een max van 45 km/ uur. Vanmorgen loopt de telefoonwekker af om 8am en na een onrustige nacht is het voor je ge- voel vroeg dag. Vannacht hadden we bezoek: verschillende muggen in de kamer hadden Ben en mij ontdekt met het resultaat enkele bulten op arm en gezicht en regelmatig een zoem om je hoofd en een draai met je hand om het beestje weg te slaan. Maar Ben gaat net naar de badruimte en komt er snel weer uit: geen water vanmorgen. Even later wat geborrel in het waterreservoir van het toilet en ja hoor eerst een klein waterstraaltje uit de kraan en later weer wat meer en zelfs warm water. Na deze verrassing aankleden en naar beneden en wat blijkt: erzijn meer gasten in het hotel. De eigenaar raakt met Ben aan de praat, over bijzondere gasten, zijn ziekte en van zijn vrouw etc. Ben komt bijna niet toe aan het nuttigen van zijn ontbijt. Boven de spullen weer in de tassen gedaan en weer 3 verdiepingen naar beneden. De eigenaarmaakt een grapje, de fietsen zijn er niet, even later haalt hij wel te voorschijn uit een ruimte achter de trap. In de hal van het gedateerde hotel de fietsen beladen, de rekening betaald van 72.40 euro. We gaan volgens de GPS en onze herinnering door het centrum van Orange en weten vaak niet meer wat een rood rond bord met een witte streep betekend, we letten wel goed op. Al snel rijden we al weer in het buitengebied rond Orange. Het is redelijk vlak, de druivenboeren zijn her en der nog machinaal hun oogt aan het binnen halen en als we weer eens langs een coöperatie rijden komt de druiven/ wijngeur je al tegemoet. (Ben kan er als niet wijndrinker bijna “dronken” van worden) De sporen op de weg geven de route naar de coöperatie duidelijk aan door de verloren druiven of het rode sap op de weg. De lavendel is overal geoogst, de fruitbomen en olijfbomen dragen nog vrucht en de eerste zonnebloemen zijn al gesneden voor de olie, want de donkere uitgebloeide bloemen op de akkers staan er somber bij. De wind is vandaag duidelijk van de partij en het stuur goed vasthouden als hij plotseling van zij komt. In La Bauma-de-Transit vinden we wel dat we koffie hebben verdiend. Net na een smal poortje na het oude centrum een terras gevonden uit de wind in de zon het lijkt wel zomer, daar kunnen we heerlijk van de koffie genieten en zitten we prima te kletsen. In het dorp is een klein winkeltje en ik zie dat de buitenspullen naar binnen gehaald worden, dus snel hebben we onze lunch ingeslagen en in het volgende dorp naast het school- plein genuttigd. Tijdens de lunch in Richerenches blijkt hier zelfs openbaar vervoer mogelijk is, er rijden regelmatig buurtbussen langs. Weg vervolgen met om beurten op kop tegen de wind door het wijngebied van de Rhône. In Taulignan de kaart weer gewisseld in de tas en ons voorbereid op de klim die gaat komen, 5% over 8 km. Rustig pendalen ronddraaien en de neus in de wind houden en soms wat beschutting van het bos kom je wel boven. Boven zou ikwachten, maar ik ging gauw weer een stukje terugfietsen want het is een koude wind om stil te staan. De oude ruïnes volgens de route beschrijving hebben we niet gezien, dus goed gaan zitten voor de afdaling van 7 km. Onderweg prachtige vergezichten over dalen en bergen aan de horizon. Bij onze afdaling komen we een grote groep fietsers tegen met twee volgwagens. Vlak voor Le- Begude-de-Mazenc wisten wij dat er super was, dus eten voor vanavond inge- slagen, want we hebben voorlopig genoeg gefietst vandaag. Om straks weer kilometers extra te fietsen voor het avondeten vinden we geen goed vooruitzicht. Bij de chambre d’hotes aangekomen blijkt dat er meer gasten zijn er dat de eigenaresse van- avond kookt voor alle gasten. Nu hebben we vast de spullen voor de lunch voor morgen. En wat de pot vanavond schaft we zullen zien, de tafel is net gedekt voor 9 personen. Het verslag is beneden in een grote zit/ eetruimte gemaakt met een rustige loungemuziek op de achter- grond. De eigenaresse komt een babbeltje houden bij de twee broers die hun verslag aan het bijwerken zijn. De eigenaren hebben deze chambre d’hotes 10 jaar geleden geheel zelf ver- bouwd,; Knap gedaan, maar ze zijn elk jaar bezig met aanpassingen en verbeteringen ed.