19 September zaterdag
Orange
Zaterdag 19 september Orange ***Ben***
19 september zaterdag en het is gelukt... het slapen vannacht. We hebben geen wekker gezet voor vandaag. Geen haast want het is maar 67 km naar Orange. De dag in cijfers 629 meter geklommen. 2655 kilo calorieën. Gemiddelde van 20,4 km per uur. Je raadt het al het ontbijt bestaat uit stokbrood. Beleg is kaas, vleeswaren en jam. De jam is ook hier zelfgemaakt. De tocht gaat vandaag naar Orange alwaar we een hotel midden in de stad hebben geboekt. We zeggen tegen de eigenaar, tot volgende week. Want volgende week woensdag staan we weer op de stoep. Hij zegt nog zo; nog een klimmetje en dan is het alleen maar omlaag naar Orange. Ik denk dat hij niet veel gefietst heeft naar Orange. Vanuit Souspierre fietsen we naar Le Begude de Mazenc. Hier pakken we de groene route weer op richting het zuiden. Na deze plaatst gaan voor 5 kilometer weer met 5% omhoog. Om even warm te trappen denk ik dan maar. Bij Aleyrac welke op 6 kilometer ligt krijgen we nog eens 2 kilometer met een stijgingspercentage van 5 %. We stoppen even bij deze plaats en bezoeken de plaatselijke rommelmarkt. Tenslotte tijd zat vandaag. Er staat een hele rij oude auto's die een rit gaan maken. Maar ook hier maakt het niet uit of je in Lille of op de vrijmarkt loopt in Nederland, het is en blijft troep, Franse troep. Ik vraag me wel eens af of mensen ooit geld hiervoor vangen? Een gezellig dagje hebben ze wel denk ik. Deze dag zitten ze uit de wind, want als wij de weg weer opdraaien vanaf het terrein komen we vol in de wind. De wind blijft ons vandaag gunstig gezind. We hebben hem in de rug... maar wat als we weer terug gaan? Zover is het nog niet in elk geval. We rijden door het dal van des Cotes du Rhône. Waar we ook kijken, wijnranken. Het is oogsttijd en tractoren rijden af en aan met hun aanhangers naar de plaatselijke druivenverwerkplaats! Op sommige plekken plukken ze nog handmatig, maar steeds meer zie je machines het werk overnemen. Het zijn machines die over de rijen van planten heen rijden ende druiven van de ranken af halen. Ook komen we veel lavendel velden tegen. Alleen zijn het zielige velden. De lavendel is er vanaf gehaald voor de olie en de geurzakjes. Dus geen blauwe lavendel meer, alleen nog wel de geur. Ook lekker hoor. We gaan opzoek naar een winkel om wat te kopen voor de lunch. Maar zaterdagmiddag half twee probeer maar eens een winkel te vinden op het platte land waar je nog iets kan kopen om te eten. Je kan natuurlijk uitgebreid gaan lunchen in een restaurant maar dat is niet echt ons ding. Dat wordt dus de laatste muesli bollen en de laatste koekjes eten. We komen niet om van de honger. We fietsen rond 3 uur Orange binnen. We gaan blindelings op de GPS af. Dus we rijden in het hartje centrum de ene steeg in en de andere weer uit. En wat staat er uiteindelijk op de display..... bestemming bereikt. En jawel links van ons het hotel. We krijgen een kamer op 3 hoog. Geen lift dus lopen wordt het. De kamer heeft 2 grote bedden en een doek aan het plafond. Een douche met een gordijntje maar ach het is niet te duur voor een stad en er komt warm water uit de kraan. We maken nog een wandeling door Orange en nemen nog een lekkere bak koffie bij de plaatselijke patisserie. We gaan opzoek naar een geschikte eetplek voor vanavond. Zal wel weer Franse tijden worden wanneer we gaan eten. Een platte du jour misschien?150919 zaterdag Orange ***Kees***
Vandaag de kortste afstand van onze trip langs de Rhône naar de Middellandse Zee. Vandaag 67 km gefietst, met 629 hoogtemeters, 2655 cal verstookt, 3.12 uur op de fiets met een gemiddelde van 20,4 km/ uur en een max van 54 km/ uur en dat alles met een lekker briesje in de rug en met 20 graden in de middag. Vanmorgen rustig wakker worden na een prima nacht te hebben geslapen, tegen 8.30am naar beneden voor het ontbijt. Het ontbijt is weer ruim voldoende voor het begin van de dag. De zon met een onbewolkte hemel komt net boven de bergen uit en de zon begint langzaam in de tuin te schijnen. Het gras is nog nat als we de fietsen uit een stalling/ speelruimte in de tuin halen. Nadat we van de eigenaar op z'n Nederlands “goede morgen” hebben gehad krijgen we direct de laatste info van het weer: lichte mistral in de rug, een klimmetje de rest vlak en een zonnetje met een temp. van rond de 20 graden. In hoofdlijnen blijkt vandaag de info te kloppen, iets meer klim, iets meer temp. en een heerlijke wind in de rug. Na een lange klim vanuit het dorp zien we in het gehucht Aleyrac veel auto's en wat verwijzingsborden staan, we heb- ben tijd, dus even kijken. Het blijkt een rommelmarkt te zijn op een grasveld en daarnaast een oude auto's show. Even langs de stalletjes gelopen en ons verbaasd over de "rommel" die te koop is. We hebben niets gekocht en weg vervolgd. Na een mooie lange afdaling, een ruïne niet gezien, komen we uit in Valreas. In het centrum aan de koffie op een terras. Er komen ook twee mensen aan met een vouw fiets met accu, met een mooie vormgeving en dat zien de Franse voorbijgangers ook. De weg vervolgen en in La Baume de Transit is het even zoeken naar het poortje waar we doorheen moeten. Blijkt ook fietsgrootte te zijn en daarna door smal-le straatjes, je waande je bijna in de Middeleeuwen. Het dorp uit en onderweg zie je wijn- boeren druk bezig met hun oogst. Alleen machinaal worden de druiven van de ranken gehaalddoor een speciale machine die over de ranken rijdt. Nee de romantiek van het met de hand afsnijden van de druiven trossen is er niet meer bij de Cote du Rhône. Bij de comparatief zie je sporen van druivensap en afgevallen druiven op de weg en de geur van druiven en al een beetje wijn. De druiven worden in allerlei soorten voertuigen met aanhangers getransporteer.Het transporteren bekijken we op een pleintje in Suze la Rousse. Daarna is het verder rijden over grote vlaktes met druivenranken, olijfbomen en reeds geoogste lavendel en af en toe dooreen gehucht. De wegen zijn over het algemeen prima geasfalteerd. Vlak voor Orange wijken we van de route af en volgen we de info van de GPS. En ja hoor, door smalle winkelstraten enpleintjes staan we halverwege de middag voor het hotel Saint Florent in het centrum van Orange. We worden ontvangen door een oude baas, bagage van de fietsen en wandelen naar de 3de verdieping. De baas brengt onze fietsen naar een binnenplaats. Boven een echt gedateerde kamer met twee grote eenpersoons bedden met kleuren rood en oranje. Alles is netjes schoon en de douche is klein maar heerlijk water. Na de installatie zijn we door de binnenstad gaan wandelen en hebben weer een koffie met wat lekkers gescoord. Het is gezellig druk en bijna alle winkels zijn nog open en straks voldoende mogelijkheden om te eten. Op de kamer met een cola het verslag bijgewerkt en straks bij Franse etenstijd gaan we de stad weer in.
© BenBen van Velzen Bros Kudelstaart 2023
19 September zaterdag
Orange
Zaterdag
19
september
Orange ***Ben***
19 september zaterdag en het is gelukt... het slapen vannacht. We hebben geen wekker gezet voor vandaag. Geen haast want het is maar 67 km naar Orange. De dag in cijfers 629 meter geklommen. 2655 kilo calorieën. Gemiddelde van 20,4 km per uur. Je raadt het al het ontbijt bestaat uit stokbrood. Beleg is kaas, vleeswaren en jam. De jam is ook hier zelfgemaakt. De tocht gaat vandaag naar Orange alwaar we een hotel midden in de stad hebben geboekt. We zeggen tegen de eigenaar, tot volgende week. Want volgende week woensdag staan we weer op de stoep. Hij zegt nog zo; nog een klimmetje en dan is het alleen maar omlaag naar Orange. Ik denk dat hij niet veel gefietst heeft naar Orange. Vanuit Souspierre fietsen we naar Le Begude de Mazenc. Hier pakken we de groene route weer op richting het zuiden. Na deze plaatst gaan voor 5 kilometer weer met 5% omhoog. Om even warm te trappen denk ik dan maar. Bij Aleyrac welke op 6 kilometer ligt krijgen we nog eens 2 kilometer met een stijgingspercentage van 5 %. We stoppen even bij deze plaats en bezoeken de plaatselijke rommelmarkt. Tenslotte tijd zat vandaag. Er staat een hele rij oude auto's die een rit gaan maken. Maar ook hier maakt het niet uit of je in Lille of op de vrijmarkt loopt in Nederland, het is en blijft troep, Franse troep. Ik vraag me wel eens af of mensen ooit geld hiervoor vangen? Een gezellig dagje hebben ze wel denk ik. Deze dag zitten ze uit de wind, want als wij de weg weer opdraaien vanaf het terrein komen we vol in de wind. De wind blijft ons vandaag gunstig gezind. We hebben hem in de rug... maar wat als we weer terug gaan? Zover is het nog niet in elk geval. We rijden door het dal van des Cotes du Rhône. Waar we ook kijken, wijnranken. Het is oogsttijd en tractoren rijden af en aan met hun aanhangers naar de plaatselijke druivenverwerkplaats! Op sommige plekken plukken ze nog handmatig, maar steeds meer zie je machines het werk overnemen. Het zijn machines die over de rijen van planten heen rijden ende druiven van de ranken af halen. Ook komen we veel lavendel velden tegen. Alleen zijn het zielige velden. De lavendel is er vanaf gehaald voor de olie en de geurzakjes. Dus geen blauwe lavendel meer, alleen nog wel de geur. Ook lekker hoor. We gaan opzoek naar een winkel om wat te kopen voor de lunch. Maar zaterdagmiddag half twee probeer maar eens een winkel te vinden op het platte land waar je nog iets kan kopen om te eten. Je kan natuurlijk uitgebreid gaan lunchen in een restaurant maar dat is niet echt ons ding. Dat wordt dus de laatste muesli bollen en de laatste koekjes eten. We komen niet om van de honger. We fietsen rond 3 uur Orange binnen. We gaan blindelings op de GPS af. Dus we rijden in het hartje centrum de ene steeg in en de andere weer uit. En wat staat er uiteindelijk op de display..... bestemming bereikt. En jawel links van ons het hotel. We krijgen een kamer op 3 hoog. Geen lift dus lopen wordt het. De kamer heeft 2 grote bedden en een doek aan het plafond. Een douche met een gordijntje maar ach het is niet te duur voor een stad en er komt warm water uit de kraan. We maken nog een wandeling door Orange en nemen nog een lekkere bak koffie bij de plaatselijke patisserie. We gaan opzoek naar een geschikte eetplek voor vanavond. Zal wel weer Franse tijden worden wanneer we gaan eten. Een platte du jour misschien?150919
zaterdag
Orange
***Kees***
Vandaag de kortste afstand van onze trip langs de Rhône naar de Middellandse Zee. Vandaag 67 km gefietst, met 629 hoogtemeters, 2655 cal verstookt, 3.12 uur op de fiets met een gemiddelde van 20,4 km/ uur en een max van 54 km/ uur en dat alles met een lekker briesje in de rug en met 20 graden in de middag. Vanmorgen rustig wakker worden na een prima nacht te hebben geslapen, tegen 8.30am naar beneden voor het ontbijt. Het ontbijt is weer ruim voldoende voor het begin van de dag. De zon met een onbewolkte hemel komt net boven de bergen uit en de zon begint langzaam in de tuin te schijnen. Het gras is nog nat als we de fietsen uit een stalling/ speelruimte in de tuin halen. Nadat we van de eigenaar op z'n Nederlands “goede morgen” hebben gehad krijgen we direct de laatste info van het weer: lichte mistral in de rug, een klimmetje de rest vlak en een zonnetje met een temp. van rond de 20 graden. In hoofdlijnen blijkt vandaag de info te kloppen, iets meer klim, iets meer temp. en een heerlijke wind in de rug. Na een lange klim vanuit het dorp zien we in het gehucht Aleyrac veel auto's en wat verwijzingsborden staan, we heb- ben tijd, dus even kijken. Het blijkt een rommelmarkt te zijn op een grasveld en daarnaast een oude auto's show. Even langs de stalletjes gelopen en ons verbaasd over de "rommel" die te koop is. We hebben niets gekocht en weg vervolgd. Na een mooie lange afdaling, een ruïne niet gezien, komen we uit in Valreas. In het centrum aan de koffie op een terras. Er komen ook twee mensen aan met een vouw fiets met accu, met een mooie vormgeving en dat zien de Franse voorbijgangers ook. De weg vervolgen en in La Baume de Transit is het even zoeken naar het poortje waar we doorheen moeten. Blijkt ook fietsgrootte te zijn en daarna door smal-le straatjes, je waande je bijna in de Middeleeuwen. Het dorp uit en onderweg zie je wijn- boeren druk bezig met hun oogst. Alleen machinaal worden de druiven van de ranken gehaalddoor een speciale machine die over de ranken rijdt. Nee de romantiek van het met de hand afsnijden van de druiven trossen is er niet meer bij de Cote du Rhône. Bij de comparatief zie je sporen van druivensap en afgevallen druiven op de weg en de geur van druiven en al een beetje wijn. De druiven worden in allerlei soorten voertuigen met aanhangers getransporteer.Het transporteren bekijken we op een pleintje in Suze la Rousse. Daarna is het verder rijden over grote vlaktes met druivenranken, olijfbomen en reeds geoogste lavendel en af en toe dooreen gehucht. De wegen zijn over het algemeen prima geasfalteerd. Vlak voor Orange wijken we van de route af en volgen we de info van de GPS. En ja hoor, door smalle winkelstraten enpleintjes staan we halverwege de middag voor het hotel Saint Florent in het centrum van Orange. We worden ontvangen door een oude baas, bagage van de fietsen en wandelen naar de 3de verdieping. De baas brengt onze fietsen naar een binnenplaats. Boven een echt gedateerde kamer met twee grote eenpersoons bedden met kleuren rood en oranje. Alles is netjes schoon en de douche is klein maar heerlijk water. Na de installatie zijn we door de binnenstad gaan wandelen en hebben weer een koffie met wat lekkers gescoord. Het is gezellig druk en bijna alle winkels zijn nog open en straks voldoende mogelijkheden om te eten. Op de kamer met een cola het verslag bijgewerkt en straks bij Franse etenstijd gaan we de stad weer in.
© Lorem Ipsum Dolor
